Iš pirmykštės funkcijos apibrėžimo aišku, kad, jei funkcija bent turi vieną pirmykštę, tai jų yra be galo daug, o jos skiriasi tik konstanta. Visų funkcijos pirmykščių funkcijų aibė { F ( x ) + C | C ∈ ( − ∞ , + ∞ ) } {\displaystyle \lbrace F(x)+C\;|\;C\in (-\infty ,+\infty )\rbrace } vadinama neapibrėžtiniu integralu ir žymima:
∫ f ( x ) d x = F ( x ) + C . {\displaystyle \int f(x){\mathsf {d}}x=F(x)+C.} Čia:
x {\displaystyle x} - integravimo kintamasis; f ( x ) {\displaystyle f(x)} – pointegralinė funkcija ; d x {\displaystyle dx} - integravimo kintamojo diferencialas; f ( x ) d x {\displaystyle f(x)dx} – pointegralinis reiškinys; F ( x ) {\displaystyle F(x)} – kuri nors funkcijos f ( x ) {\displaystyle f(x)} viena iš pirmykščių funkcijų ; C {\displaystyle C} – integravimo konstanta .Matyti, kad integravimas yra uždavinys, atvirkščias diferenciavimui: integralas naikina diferencialą ir atvirkščiai.
Istorija Neapibrėžtinį integralą 1694 m. apibrėžė G. V. Leibnicas pirmą kartą panaudojęs laisvąją konstantą C.
Savybės Iš neapibrėžtinio integralo apibrėžimo išplaukiančios savybės:
( ∫ f ( x ) d x ) ′ = f ( x ) ; {\displaystyle \left(\int f(x){\mathsf {d}}x\right)'=f(x);} d ∫ f ( x ) d x = f ( x ) d x ; {\displaystyle {\mathsf {d}}\int f(x){\mathsf {d}}x=f(x){\mathsf {d}}x;} ∫ d F ( x ) = F ( x ) + C ; {\displaystyle \int {\mathsf {d}}F(x)=F(x)+C;} ∫ ( f ( x ) + g ( x ) ) d x = ∫ f ( x ) d x + ∫ g ( x ) d x . {\displaystyle \int (f(x)+g(x)){\mathsf {d}}x=\int f(x){\mathsf {d}}x+\int g(x){\mathsf {d}}x.}
Pagrindinių neapibrėžtinių integralų lentelė ∫ 0 ⋅ d x = C {\displaystyle \int 0\cdot dx=C} ∫ 1 ⋅ d x = x + C {\displaystyle \int 1\cdot dx=x+C} ∫ x m d x = x m + 1 m + 1 + C {\displaystyle \int x^{m}\;dx={\frac {x^{m+1}}{m+1}}+C} ∫ 1 x d x = ln | x | + C {\displaystyle \int {\frac {1}{x}}\;dx=\ln |x|+C} ∫ a x d x = a x ln a + C {\displaystyle \int a^{x}\;dx={\frac {a^{x}}{\ln a}}+C} ∫ e x d x = e x + C {\displaystyle \int e^{x}\;dx=e^{x}+C} ∫ sin x d x = − cos x + C {\displaystyle \int \sin x\;dx=-\cos x+C} ∫ cos x d x = sin x + C {\displaystyle \int \cos x\;dx=\sin x+C} ∫ d x 1 − x 2 = arcsin x + C = − arccos x + C {\displaystyle \int {\frac {dx}{\sqrt {1-x^{2}}}}=\arcsin x+C=-\arccos x+C} ∫ d x 1 − x 2 = 1 2 ln | 1 + x 1 − x | + C {\displaystyle \int {\frac {dx}{1-x^{2}}}={\frac {1}{2}}\ln |{\frac {1+x}{1-x}}|+C}
Pavyzdžiai ∫ 2 x d x = 2 ∫ x d x = 2 x 1 + 1 1 + 1 + C = x 2 + C {\displaystyle \int 2x\;{\mathsf {d}}x=2\int x\;{\mathsf {d}}x=2{\frac {x^{1+1}}{1+1}}+C=x^{2}+C} , nes ( x 2 + C ) ′ = 2 x + 0 = 2 x {\displaystyle \left(x^{2}+C\right)'=2x+0=2x} .
Sudėtingesni pavyzdžiai (be įrodymų):
∫ d x x 2 − 9 = 1 6 ln x − 3 x + 3 + C . {\displaystyle \int {\frac {{\mathsf {d}}x}{x^{2}-9}}={\frac {1}{6}}\ln {\frac {x-3}{x+3}}+C.}
∫ cos x d x 2 + cos 2 x = ∫ cos x d x 2 + 1 − 2 sin 2 x = 1 2 ∫ d ( 2 sin x ) 3 − 2 sin 2 x = 1 2 arcsin 2 sin x 3 + C . {\displaystyle \int {\frac {\cos x\;{\mathsf {d}}x}{\sqrt {2+\cos 2x}}}=\int {\cos x\;dx \over {\sqrt {2+1-2\sin ^{2}x}}}={\frac {1}{\sqrt {2}}}\int {d({\sqrt {2}}\sin x) \over {\sqrt {3-2\sin ^{2}x}}}={\frac {1}{\sqrt {2}}}\arcsin {\frac {{\sqrt {2}}\sin x}{\sqrt {3}}}+C.} ∫ d x ( 9 − x 2 ) 3 = x 9 9 − x 2 + C . {\displaystyle \int {\frac {{\mathsf {d}}x}{\sqrt {{\left(9-x^{2}\right)}^{3}}}}={\frac {x}{9{\sqrt {9-x^{2}}}}}+C.}
Taip pat skaitykite Apibrėžtinis integralas Integralų lentelė Integravimo metodai Integravimas keičiant kintamąjį integravimas dalimis Racionaliųjų funkcijų integravimas Iracionaliųjų funkcijų integravimas Trigonometrinių funkcijų integravimas vikipedija, wiki, enciklopedija, knyga, biblioteka, straipsnis, skaityti, nemokamas atsisiuntimas, informacija apie Neapibrėžtinis integralas, Kas yra Neapibrėžtinis integralas? Ką reiškia Neapibrėžtinis integralas?
© 2025 www.datawiki.lt-lt.nina.az — Visos teisės saugomos.